எங்கள் ஊரில் தோட்டக்காணிகளைத் தாண்டி, ஒரு பொதுக் கிணறு இருக்கின்றது. மிகவும் நல்ல தண்ணீர். குளித்தால் சுகமோ சுகமென்று இருக்கும்.
ஆனால் என்ன ஒரு சங்கடம், எப்போதும் யாராவது குளித்துக்கொண்டே இருப்பார்கள். பல வேளைகளில் ஆண், பெண், சிறுவர்கள் என கச கசவென்று கூட்டமாக இருக்கும்.
இது எங்கள் ஊருக்குச் சொந்தமில்லாத கிணறு. பக்கத்து ஊரவர்கள் எங்கள் ஊரில் நிலத்தை வாங்கி, நல்ல தண்ணீர் என்பதற்காக கட்டியிருந்தார்கள். முதலில் குடிநீர்த் தேவைக்காகக் கட்டினார்கள் என்றும், காலப்போக்கில் குளிக்கும் கிணறாகிவிட்டது என்றுமே நான் அறிந்திருக்கின்றேன்.
பக்கத்து ஊரவர்களின் கிணறு என்பதால், தங்கள் உரிமையை விட்டுக் குடுக்காமல் அவர்களும் கிட்டத்தட்ட அரை மைல் நடந்து வந்து குளித்து தங்கள் உரிமையை நிலைநாட்டிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
ஆனால் நான் தொடர்ந்து கவனித்ததில், ஒரு மணி சாயந்தரத்தில் இருந்து மூன்று மணிவரை யாரும் குளிக்க வருவதில்லை என்று கண்டு பிடித்தேன்.
ஊரோடு நிற்கும் நேரங்களில், எனது குளிக்கும் நேரத்தை ஒரு மணியாக மாத்திக் கொண்டேன். ஏகாந்தமாய் காற்றாடக் குளிக்கும் சுகமே அலாதிதான்..!!
அப்படித்தான் ஒரு நாள் குளிக்கு கிணற்றுக்குச் சென்ற போது, ஒரு பெண் துணி துவைத்துக் கொண்டிருந்தாள். பாவாடையை மார்பின் குறுக்காகக் கட்டிக்கொண்டு, காலை மடக்கி நீட்டியபடி, துணிகளுக்கு சோப் போட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.
கும்மென்று நிமிர்ந்த மார்புகள், அவள் அசையும் போது ஸ்பிரிங் போல எவ்வி எவ்விக் குதித்துக் கொண்டிருந்தது.
சுட்டெரிக்கும் வெய்யில் காரணத்தால் இடையிடையே நீரை அள்ளி தன் மேல் ஊற்றி குளிர்மைப்படுத்தியும் கொண்டிருந்தாள். அவ்வேளைகளில் மெல்லிய வெள்ளை நிறப்பாவாடை அவள் உடலோடு ஒட்டிப் போக, முலைகளின் கன பரிமாணங்கள் எனக்கு விருந்தாய் காட்சிப்பட்டது.
ஜட்டியுடன் விட்டேத்தியாகக் குளிக்கும் பழக்கமுள்ள என்னால், அன்று அப்படிக் குளிக்க முடியவில்லை. அதனால் கைலியுடன் குளிக்கத் தொடங்கினேன்.
அந்தப் பெண் எப்போது ஆடைகளைத் துவைத்துவிட்டு குளிக்கத்தொடங்குவாள் என்று ஆவலுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். என் பொறுமையை அதிகம் சோதிக்காமலேயே, அவள் துணிகளை அலசி, அருகில் இருந்த புல்தரையில் விரித்து விட்டு குளிக்கத் தொடங்கினாள்.
நீரை அள்ளி ஊற்ற ஊற்ற, பாவாடை உடலோடு ஒட்டிப் போக ஒரு பளிங்குச் சிலை போல அவள் தோற்றம் தந்தாள்.
அவளுக்கு ஒரு முப்பது, முப்பத்தைந்து வயதிருக்கலாம். முலைகளும் குண்டியும் விண்ணென்று தெறித்து வெளித்தள்ளியிருந்தது. இடுப்பு ஒரு சில மடப்புகளுடன் அழகாய் இருந்தது.
நான் ஒரு வயசுப் பையன் நிற்கின்றேனே என்ற பிரமையெல்லாம் அவளிற்குக் கிடையாது. கிராமங்களில் இதுவெல்லாம் சகஜம் தான். ஆனாலும் அவள் அலட்சியமும், ஆடைகளுக்குள் அடங்காத அங்கங்களும் என் சுண்ணியில் தீ உரசிப் போனது. நெக்கு விட்டு, நெக்கு விட்டு நிமிர்ந்து எழுந்தான் என் தாண்டவக் கோன்.
இவளை அனுபவிக்கும் அவள் புருஷனின் மேல் பொறாமையாக இருந்தது. அவள் அழகை எவ்வளவு முடியுமோ, அவ்வளவும் கண்களால் அள்ளிப் பருகினேன். ஒரு நொடியும் கண்மூட விரும்பாது, ஒவ்வொரு கணத்தையும் அனுபவித்தேன்.
அப்போதுதான் அவள் ஒரு காரியம் செய்தாள். மறுபுறமாகத் திரும்பி நின்று, முழங்கால்களில் முட்டி நின்ற பாவாடையின் கீழ் நுனியை மெல்ல உயர்த்தி, அதனூடாக கைகளை உயர்த்தி பெண்வாசலில் சோப்பு நுரையைத் தேய்க்கத் தொடங்கினாள்.
இரவின் வேலையின் அழுக்குகளை கழுவுகின்றாள் போலும்..!! ஆனாலும் “அவள் என்னை ஒரு பொருட்டாகவே கணிக்கவில்லையோ..?” என்று கோபம் வந்தது. அல்லது “என்னைச் சீண்டச் செய்யும் சதியோ..?” என்று சந்தேகமும் கூடவே வந்தது.
ஆனாலும் முகமறியாப் பெண்ணிடம், ஒரு வார்த்தை கூடக் கதைக்காத அந்தப் பெண்ணிடம், எப்படி.. என்ற தாபமும் வந்தது.
உணர்ச்சிகள் எனக்குள் முறுக்கெடுக்க, அயற்சியில் பெருமூச்சு பிரிந்து சென்றது. இப்படியொரு பெண்ணை, அதுவும் இந்தக் கோலத்தில் பார்த்து விட்டுப், பாய்ந்து தழுவி புணர்ந்து விந்து விடாமல் இருக்கும் கொடுமையை, அதை உணர்ந்தவர் தான் அறிவார்கள்.
சூடேறிச் சூடேறி உடல் கொதிக்கத் தொடங்கியிருந்தது. கீழே விட்ட கையை எடுத்து மேல் முடிச்சை அவிழ்த்து, முலைகளில் சோப்பின் நுரையைத் தடவிய போது என் சுண்ணியில் நரம்புகள் புடைத்து முடிச்சு விழத் தொடங்கியது.
சுண்ணியும் கொல்லன் பட்டறையில் சிவந்த இரும்புருளை போல வீங்கி வெடித்து விடும் போல பள பளக்கத் தொடங்கியது.
ஆசையாசையாக அங்கங்களைத் தடவி, என் ஆசைத் தீயைக் கொழுந்து விட்டெரியச் செய்தவள், சோப் நுரை தடவுவதை விட்ட போதிலும், என் ஆசை நுரை நிரம்பித் தளம்பியது.
அப்போது தான் அது நடந்தது.
வாளியை எடுத்துக் கிணற்றில் எறிந்தவள், அவளும் கூடவே கிணற்றில் விழுந்து விட்டாள். இடையளவே தடுப்புச் சுவரிருந்த கிணத்தில் தலை கீழாகச் சென்று விழுந்து விட்டாள்.
சோப் நுரை வழுக்கியதோ அல்லது எனது விதி வழுக்கியதோ நானறியேன்..!! நல்ல ஆழமான கிணறு என்பதால் அடியொன்றும் படவில்லை. ஆனால் அவள் நீரில் மூழ்கிச் செல்லும் போதுதான் அவளுக்கு நீச்சலும் தெரியவில்லை என்று தோன்றியது.
ஆபத்துக்கு உதவ அக்கம் பக்கம் யாரும் வருகிறார்களா என்று தேடிப் பார்த்தேன். யாரும் கண்ணுக் கெட்டிய தூரம் வரை தெரியவில்லை..!!
வாளியில் கட்டியிருந்த கயிற்றை எடுத்து எறிந்து பார்த்தேன். அவள் கைகளை அங்கும் இங்கும் அடித்து மிதந்து கொள்வதற்குப் பாடுபட்டாளே தவிர, கயிற்றைப் பிடிக்கவில்லை.
இதற்குள் இரண்டாவது முறையும் அமிழத் தொடங்கினாள்.
அதிகம் சிந்திக்க நேரம் இருக்கவில்லை. மூன்றாவது முறையும் அமிழ்ந்தால் ஆள் காலி.
ஒரு செப்புச் சிலையை இழந்து விட நான் தயாரில்லை. “இதை சாக்காக வைத்தாவது அவள் பொன் மேனியை தொட்டுவிட வேண்டும்..!!” என காமாந்தகன் என்னை உந்தித் தள்ளிக் கொண்டிருந்தான்.
வாளியின் கயிற்றை அருகிலிருந்த மரமொன்றில் கட்டிவிட்டு, நானும் கிணற்றுள் விழுந்தேன். பயத்திலும், அதிகம் தண்ணீரைக் குடித்ததாலும் அவள் மயக்க நிலையில் இருந்தாள். எட்டி அவள் தலை மயிரைப் பிடித்து மேலும் தண்ணீரைக் குடிக்க விடாமல் நீர் மட்டத்தின் மேல் வைத்திருந்தேன்.
அவளாக கயிற்றைப் பிடித்து ஏறும் நிலையிலும் அவள் இல்லை. அரைவாசி மயக்கத்தில் அரற்றிக் கொண்டிருந்தாள்.
அப்போதுதான் கவனித்தேன். அவள் பாவாடை காற்றைப் பிடித்து பரசூட் போன்று விரிந்திருக்க, செப்புச் சிலையின் அங்கங்கள் நீரில் ஆடையில்லாமல் கோலம் காட்டியது.
அட.. அடடா..!! செதுக்கிவைச்ச உடல் அழகு. குளிர்ந்து அடங்கிப் போயிருந்த என் உடற் சூட்டை மீண்டும் கிளறி விட்டது.
“அட காமாந்தகா.. ஆபத்து நேரத்திலும் உனக்கு காம நினைப்புத்தானா..?” என்று, என் அறிவு என்னை அதட்டியது.
நான் என்ன செய்ய..? எனக்குள் இருந்த காமாந்தகனுக்கு அது தெரியவில்லையே..!! களவாக என்றாலும் அவள் உடல் அழகைப் பார்க்கத்தானே தூண்டிக் கொண்டிருந்தது..!!
அவள் தலை மயிரை விட்டு அவள் உடலை அணைத்துப் பிடித்துக் கொண்டேன்.
அடடா..!! மெத்து மெத்தென்று முலைகளும், குண்டியும் என் மேல் மோதி மோதி என் சூட்டை எகிறப் பண்ணிக் கொண்டிருந்தது.
தொட்டுவிடும் தூரத்தில் ஒரு பெண்ணைப் பார்த்துக்கொண்டு நீதி நியாயம் எல்லாம் பேசுவீர்கள் என்றால், எனக்கும் அதற்கும் வெகுதூரம் தான். கோவிலில் கடவுளைக் கும்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும் போதும், முன்னால் ஒரு முலை திமிர்த்த பெண்ணைப் பார்த்து விட்டால் நினைப்பும் அவள் பின்னாலேயே ஓடக் கண்டிருக்கின்றேன்.
அறிவுக்குத் தெரிகின்றது கூடாது என்று. ஆனால் மனசு அடம் பிடிக்கின்றதே..!! அதே நிலைதான் இப்போதும்.
ஞ
“யாராவது வருவார்களா..? இல்லை நானாகத் தான் இவளைக் கரை சேர்க்கவா..?” என்று பெரும் போராட்டம் எனக்குள்.
அவளாக ஏதாவது உதவும் நிலையில் அவளும் இல்லை. என்ன செய்வது என்று யோசித்துப் பார்த்தேன்.
கயிற்றைப் பிடித்து நானும் கரை சேர்ந்து, இவளையும் கரை சேர்க்க வேண்டியது தான். அவளைத் தோளில் அள்ளிப் போட்டுக்கொண்டு கயிற்றைப் பிடித்து ஏற முற்பட்டேன். கிணற்றைக் கட்டிய புண்ணியவான் சுவற்றில் ஒவ்வொரு கற்களை வெளியே நீட்டி ஏறுவதற்கு வழி செய்து வைத்திருந்தான்.
அப்போது அவ்வளவாக விந்துக்களை வெளியேற்றாத பருவம். அதனால் தோளில் பலம் இருந்தது. இப்போதென்றால் கோல் மட்டும்தான் பலமாக இருக்கின்றது.
அதனால் அவளுடன் வெளியேறி புல் தரையில் அவளைப் படுக்க வைத்தேன். அவள் வயிற்றில் கையை வைத்து மெதுவாக அழுத்திக் கொடுத்தேன்.
குடித்த கிணத்து நீரெல்லாம் வெளியே வந்தால்தானே வேறு தண்ணீர் குடிக்கலாம்..!! எப்போதும் இந்தக் குறும்புப் புத்திதானே போக மாட்டேன் என்கின்றது..!!
சீரியஸ் ஆன நேரத்தில் இப்படியெல்லாமா நினைப்பு வரும் என்று நீங்கள் திட்டுவது அல்லது வயிறெரிவது எனக்குத் தெரிகின்றது.
கொஞ்சம் தண்ணீர்தான் வெளிவந்தது. மூச்சு சீராக வந்து கொண்டிருந்தது. ஆனால் மயக்கத்தில் இருப்பது போல அவள் கிடந்தாள். எங்கேயோ இடிக்கின்றதே. ஆனால் எங்கேயென்று தான் தெரியவில்லை..!!
அடச்சீ..!! நான் குந்தியிருந்த இடத்தில் ஒரு மரக்கட்டை இருந்து என் சுண்ணியில் இடித்துக் கொண்டிருந்தது.
இவள் ஏன் மயக்கமாயிருக்கின்றாள் என்று அவள் கன்னத்தில் தட்டிப் பார்த்தேன். அசைவதாகக் காணோம்.
“அட செயற்கைச் சுவாசம் கொடுத்துப் பார்ப்போமா..?” என்று ஒரு எண்ணம் வந்தது. “ஸ்கவுட்” இல் படித்து இன்னும் பாவிக்க முடியாமல் இருந்த வித்தை அது..!!
“அட மடையா மூச்சு தடைப்பட்டவர்களுக்குத் தான் அது..!!” என்று அறிவு எச்சரித்தது. “இதை விட்டால் இவள் உதடுகளை சுவைக்கச் சந்தர்ப்பம் வருமோ வாராதோ..? ஒருமுறை முயன்றுதான் பார்ப்போமே..!!” என்று எனக்குள் இருந்த காமாந்தகன் என்னைத் தூண்டினான்.
மேலும், “யாராவது கேள்வி கேட்டாலும், இதுவும் ஒரு முதலுதவி என்று சொல்லித் தப்பித்துக் கொள்ளலாம்..!!” என்று அடி போட்டுக் கொடுத்தான்.
அவள் மூச்சு உள்ளே வெளியே விளையாட, மலை முலைகள் மேலே கீழே துள்ளியாட என் சுண்ணி சொடக்குச் சொடக்கென்று துள்ளியடிக்க, அது ஒரு கனாக்காலம் போல கனவில் மிதக்கத் தொடங்கினேன்.
பெரிய விறைத்த கீழ்ச் சொண்டும், மெல்லிய கீறிச் சிவந்த மேல்ச் சொண்டும், “கவ்விப் பிடி.. கவ்விப் பிடிடா.. கண்ணாளா..” என்று என்னைச் சீண்டிக் கொண்டிருந்தது.
“ஆபத்துக்குப் பாவமில்லை..!! அடி விழவும் சந்தர்ப்பமில்லை..!!” என்ற துணிச்சலில் குனிந்து கவ்வினேன்.
ஹம்பேர்க்கர் கவ்வும் போது இடையில் இருக்கும் பேர்க்கர் ஜூஸ் கக்குமே, அப்படியொரு ஜில்லிப்பும் சுவையும், அவள் உதடுகளிலிருந்து கரைந்து என் நாவில் இறங்கியது.
அப்புறம் என்ன, செயற்கைச் சுவாசம், ஸ்கவுட், எல்லாம் மறந்து, என் சுவாசம் தொலைக்காமல் இருக்கக் கஷ்டப்பட்டேன்.
அவள் இதழ்கள் மடிந்து மடிந்து என் இதழ்களுக்குள் நழுவிக்கொள்ள, ஒரே உறிஞ்சல் தான் போங்கள்..!! அப்போது தான் அவள் சுவாசங்களைக் கவனித்தேன்.
விட்ட வேக இரயிலைத் துரத்தும் ஓட்டப்பந்தயக்காரனின் மூச்சைப் போல அது சீற, மேலே கீழே மேலே கீழே மலையிரண்டு உயர்ந்து தணிய, அவள் கையிரண்டையும் தூக்கி என் கழுத்தை வளைத்துப் பிடித்துக் கொண்டாள்.
அப்படியே என் முகத்தை இழுத்து அவள் கண்கள் என் கண்களைச் சிறைப்பிடிக்க, அவள் செவ்விதழ்களில் இரசம் வடித்து காமக்கடிதம் வரைந்து கொண்டிருந்தாள்.
“அம்மா நான் பாஸாயிட்டேன்..!!” அப்படி கத்திக்கொண்டு ஓடவேண்டும் போல் இருந்தது.
“ஆமா பாஸாயிட்டேன்.. அனால் அவளுக்கு இன்னும் “பாஸ்” ஆகவில்லையே..!!” என்ற எண்ணம் வந்தபோது, அவளை அப்படியே அள்ளிக்கொண்டு ஒரு புதர் மறைவிற்குச் சென்றேன்.
புதர் மறைவிற்குச் சென்றால் தானே, அவள் புண்டை இரகசியத்தைப் பார்க்கலாம்..!! அதே நேரம் அவள் புனிதமும், என் புனிதமும் ஊரார் முன்னிலையில் காப்பாற்றப்படும்.
அவள் என் கழுத்தைக் கட்டிக்கொண்டு மீண்டும் என் இதழ்களைச் சுவைக்கத் தொடங்கினாள். நானும் அப்படியே அவள் இதழ்களுக்குள் என் நாக்கை விட்டு துளாவிக்கொண்டே, அவள் பாவாடை முடிச்சுகளை அவிழ்த்து விட்டு அதைக் கீழிறக்கினேன்.
இதுவரை பாவாடைகளுக்குள் இருந்து இறுக்கமாக மூச்சுவிட்டுக் கொண்டிருந்த முலைக் குட்டிகள், சுதந்திரக் காற்றைச் சுவாசிக்க, சுதந்திரமாக மேய்ந்த என் கண்கள் அங்கே சிறைப்பட்டுப் போயின. அப்படியொரு செழுமை அங்கே மண்டிக்கிடந்தது..!!
கருவளையம், வட்டம் போட்டு உட்கார்ந்திருக்க, ஒரு அங்குலத்தில் ஒரு உட்பகை அங்கே உட்கார்ந்திருந்தது.
அதில் வாய் வைத்தபோதுதானே அதுவே அவளுக்கு உட்பகையாகிப் போனதைப் பார்த்தேன். அப்படியொரு துடிப்பு.. சிலிர்ப்பு..!! அப்படியே தன் கையால் துளாவி, என் சுண்ணியைப் பிடித்த பிடியிலேயே உணர்ந்தேன், அவள் துடிப்பின் வேகத்தை..!!
ஒரு முலையை ஒத்தி ஒத்தி உறிஞ்சிக்கொண்டே, மறு முலையை மறுகையால் மாறு கை மாறு கால் வாங்கிக் கொண்டிருந்தேன். இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி உயர்ந்த வயிற்றில் நடுக்கங்களுடன் கூடிய அலை பரவ அவள் தேவையை உணர்ந்து கொண்டேன்.
காம்பில் கைவைத்தவுடன் பூ மலரத் தொடங்கி விட்டது. தொடங்கியது மட்டுமில்லாமல், தேனும் சுரக்கத் தொடங்கிவிட்டது. எத்தனை முறை குடித்தாலும் தெவிட்டாத தேன் அது. ஒரு ஆயுள் காலம் முழுதும் தடையில்லாமல் தேன் சுரக்கும் தேனடையைத் தானே அவள் வைத்திருந்தாள்..!!
முலைகளின் காம்புகளிலும், அதன் கூம்புகளிலும் இதழ்கள் உரசியுரசி சிலிர்ப்பின் சில்லிப்பையும், என் சில்மிஷத்தையும் அவளுள் ஊட்டி ஊட்டி அவள் பெண்மையை விழிக்கப் பண்ணிக் கொண்டிருந்தேன்.
அலையெறிந்த வயிற்றில் அலைந்து அலைந்து இறங்கிய போது, தேரோடும் வீதியைப்போல தக தகவென பளீரிட்டது. நாவின் உரசலில் நாதவெள்ளமாய் உணர்ச்சி அலைகள் அவள் உடலெங்கும் இறங்க அதை அப்படியே அனுமதித்தவள் போல, என் சுண்ணியை இறுக்கிக்கொண்டு முறுவலித்தாள்.
வயிற்றின் வீதியில் முத்தாய்ப்பாய் களம் கண்டிருந்த சிறு குளத்தில், அவள் மலை முகடுகளில் இருந்து இறங்கி வந்திருந்த வியர்வைத் துளிகள் தேங்கி நின்றன. இன்னும் வியர்க்கவும் குளம் நிறையவும் இடம் இருந்தது.
சிறு குளம் நிறைந்தால் தானே பெருங்கடலை நோக்கி அது புறப்படும். அதுதானே காமத்தின் சங்கமம்.
அப்படியே நாவினால் தடவித்தடவி, இதழ்களால் சுவைத்துச் சுவைத்துக் கீழிறங்கினேன்.
மெல்லியளின் மெல்லிடை மயிர்கள் நாணத்தில் தலை குனிந்ததைப்போல, இன்னும் உலராத சிறு ஈரத்தில் ஒட்டிக்கிடந்தன. நாவின் உரசலில் சரசரவென வழி விட மேட்டுத்திடலாக அவள் ஆப்பம் பொங்கிப் பூரித்து புன்னகைத்து வரவேற்றது.
பாலப்பாம் பார்த்திருக்கிறீர்களா..? ஆப்பம் மேலே கொஞ்சூண்டு பாலூத்தி, அதன் மேலே வெல்லத் திவலைகளைத் தெளித்து விட்டால் பசிக்காத வயிறும் பசிக்கத் தொடங்கும்.
இங்கு பால்தான் மிஸ்ஸிங்..!! வெல்லமாக அவள் கிளிட்டோரஸும், பெண்பூவின் ஓர விளிம்பும், “என்னைக் கிள்ளிப் பார்.. அள்ளிப்பார்..!!” என்று மினுங்கிச் சிரித்தன.
பால் ஊத்தத்தானே இத்தனை போராட்டமும்..!! என்று நினைத்து எனக்குள் சிரித்துக் கொண்டேன்.
நாவால் அவள் கிளிட்டோரஸைத் தொட்ட போது, “உஸ்.. ஸ்ஸ்ஸ்ஸ்..!!” என்று அவள் சிலிர்க்க, எனக்குள்ளும் என் ஆண்மை சிலிர்த்தது.
இளம் நுங்கு போலத் தளும்பித் தளும்பி வழுக்கிக் கொண்டிருந்தது அவள் கிளிட்டோரஸும், பூவின் விளிம்புகளும்.
என் நாவின் உரசலில், அவள் வாயிலிருந்து “புஸ்ஸு புஸ்”ஸென்று மூச்சு புறப்பட்டது.
அப்படியே தலை மாத்தி அவள் மேல் தலை கீழாக, வர உணர்ச்சி வேகத்தில் நடுங்கிக்கொண்டிருந்த அவள் கொழு கொம்பாக என் கோலைப் பிடித்து தன் வாய்க்குள் விட்டுக் கொண்டாள்.
கீழிருந்து உள்ளும் வெளியும் அவள் விளையாட, மேலிருந்து கீழே மேலே நான் விளையாடினேன்.
அவள் இடுப்பை மேலே மேலே தூக்கித்தர, அவள் குண்டியின் கீழால் கைகளைக் கோர்த்து அவளை நெருக்கிக் கொண்டேன்.
என் நாவின் தீவிரம் அவளுள் திகிலை விதைக்க, வாய் விட்டே அரற்றத் தொடங்கினாள். அவளுள் மோகினி மலையேறத் தொடங்க, எனக்குள்ளும் மன்மதனின் அடிக்கரும்பு இனிக்கத் தொடங்கியது.
தலை மாற்றி வந்து அவள் மேல் படரத் தொடங்கினேன். என் கொடிக்கம்பத்தை இறுக்கி, அவள் அச்சில் அடிக்கத் தொடங்கினேன்.
அவள் வாயிலிருந்து ஏதேதோ வார்த்தைகள் சில்லறையாக சிதறி ஓடத் தொடங்கியது. காதல் கவிதையாக இருக்கக் கூடும். விளக்கமில்லாமலேயே அவள் உணர்வின் விளிம்புகளில் தம்மை மறைத்துக் கொண்டன.
காதலே விளங்கும் வேளையில், கவிதை விளங்காவிட்டால்தான் என்ன..? காதல் விளங்கத் தொடங்கிய வேளையில், அவள் கால்களால் என்னை இறுக்கத் தொடங்கினாள்.
அவளுள் தீக்குழம்புகள் சீறிக் கக்கப் போகின்ற பிரளயம் தொடங்கி விட்டது. எனக்குள்ளும் நரம்புகள் புடைக்கத் தொடங்கியது. இடுப்பின் மேலே கீழே வேகம் கூடிக்கொண்டு சென்றது.
தவித்த அவள் (கீழ்)வாயிற்கு தண்ணி தர வேண்டாமா..? எனக்குள்ளும் ஒரு புனல் புறப்படத் தயாராகியது.
அப்படியே ஆடாது அவள் இடையுடன் என் இடையை அழுத்திக் கொண்டிருந்தேன். அவளும் தன் இடையை எத்தனை தூரம் தூக்கி இறுக்கிக் கொள்ள முடியுமோ அப்படி இறுக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.
ஜெயித்தது அவள் எரிமலையா..? என் நீர் வீழ்ச்சியா..? என புரியவில்லை. ஆனால் ஒன்று மட்டும் உண்மை காமத்தில் வெற்றி தோல்வி இல்லை..!!
அவள் நகங்களால் என் முதுகில் அழுத்தித் தீண்டியதில் அவள் உச்சத்தின் வேகம் உணர்ந்தேன். அதுவரை உணராத வேர்வையின் சில்லிப்பையும் அப்போது உணர்ந்தோம்.
அவள் எழுந்து ஓடினாள். முதுகில் ஒட்டிய புல்லையும் மயிரில் வழிகின்ற விந்தையும் கழுவுவதற்காக..!!
நான் ஆகாயத்தை பார்த்துக்கொண்டு நிர்ச்சலனமாக படுத்துக் கொண்டிருந்தேன்.
அப்போது தெளிவான வானில் உயரே உயரே ஒரு பறவை வானத்தைதொடும் ஆசையில் பறந்து கொண்டிருந்தது..!! எனக்குள்ளோ அந்த தேவதையின் நினைவுகள் ஆழ் மனதில் புதைய ஆரம்பித்தது..!!
