பட்டு மாமி மெஸ் என்றால் அந்த வட்டாரம் முழுக்க பிரசித்தம். ஒரு ஐம்பது அறுபது பேருக்கு சமைச்சு போட்டுண்டு எல்லோருடைய நல்ல பேரையும் சம்பாத்திச்சுட்டிருக்கா அவள் கை மணம் எல்லோருடைய வீட்டையும் மறக்க செய்திருந்தது. பல வீடுகளிலும் கூட ஒட்டு மொத்த குடும்பத்துக்கும் மாமியிடமே வாங்கிப் போய் சாப்பிடுவாங்கன்னா அதுக்கு மேல என்னத்த சொல்றது.
இத்தனைக்கும் மாமியும் அவளோட பதினாறு வயசு பொண்ணு மட்டுமே எல்லா காரியத்தையும் செய்வாங்க உதவிக்குன்னு யாரும் வச்சிருக்கல்ல. நான் ஒரு வங்கி அதிகாரி கும்பகோணத்துல இருந்து சென்னைக்கு மாற்றலாகி வந்தப்போ என் சாப்பாடை பற்றிய கவலை தான் எனக்கு. எங்க வங்கி பியூன் தான் எனக்கு இந்த வீட்டை வாடகைக்கு பிடிச்சு குடுத்தான்.
அது ஒரு பெரிய வீடு. வீட்டுக் காரர் வீட்டுக்கு முன்னால் நிறைய இடம் விட்டு கட்டி இருந்தார். பின்னால் அதை கார் ஷெட் ஆக மாற்றியிருந்தார். அவரும் ஊரை விட்டு போகும் முன் முன்புறம் நல்லா ஷீட் எல்லாம் போட்டு பட்டு மாமிக்கு வாடகைக்கு விட்டிருந்தார்.
மாமியின் கை பக்குவம் கண்டு வியந்த அவர் முழு ஷெட்டையும் அவளுக்கே விட்டுக் கொடுத்திருந்தார். நான் அந்த வீட்டில் முதல் தளத்தில் தங்கியிருக்கிறேன். ஒண்டிக்கட்டைக்கு அவ்வளவு பெரிய வீடு தேவையில்லை தான் என்றாலும் எனக்கும் கொஞ்சம் வசதியாக இருக்கட்டும் என்றுதான் வாடகை பற்றி கவலை படாமல் இங்கேயே வந்து விட்டேன். சாப்பாட்டுக்கும் எந்த குறையுமில்லை மாமியிடமே சாப்பிட்டுக்குவேன்.
மாமியை பற்றி சொல்லவேயில்லையே. மாமி 33 வயதில் இருக்கும் ஒரு பருவச்சிட்டு. ஆமாம் பருவச்சிட்டேதான். முலைகள் இரண்டும் தொங்காமல் துவளாமல் கூராக நீட்டிக் கொண்டிருக்கும் சற்றே அழுத்திப் பிடித்தாலும் ரத்த ஓட்டம் தெரியும் அளவுக்கு செக்கச் சிவந்த நிறம் 25 வயதுக்கு மேல் கணிக்க முடியாத தோற்றம். சின்ன இடை , சிங்கார நடை , ஆப்பிள் துண்டுகள் போன்ற அழகிய உதடுகள் , கொலுசு அணிந்த கால்களின் நடை அவ்வளவு அழகு.
அவளுடைய பெண்ணோ அவளை தூக்கி சாப்பிடும் அழகு அதே நிறம் அதே போன்ற உடலமைப்பு, முலைகள் கூட சற்றே பருத்து “ நான் கை படாத ரோஜா “ என்று கூவிக்கொண்டிருந்தது. நான் இந்த வீட்டில் தங்க அந்த சின்னஞ்சிறு சிட்டும் ஒரு காரணம். நான் தனிக்கட்டை எனக்கென்று யாருமில்லை. ஊரிலிருந்த என் அம்மாவும் சில வருடங்களுக்கு முன் போய் இறைவனடி சேர்ந்து விட்டாள். 26 வயதிலும் கல்யாணம் பண்ணிக்காம அப்படியே இருந்து விட்டேன்.
மாமியிடம் நான் இங்கே நிரந்தரமாக குடியிருக்கப் போவதாகவும் எனக்கு மூன்று வேளையும் சாப்பாடு செய்து கொடுக்கவும் மாதாமாதம் எவாளவு என்று சொன்னால் நான் கொடுத்து விடுவதாகவும் பேசியிருந்தேன். கொஞ்ச நாள் கழித்து தான் மாமி எல்லோரிடமும் மிக குறைந்த கட்டணம் வசூலிப்பதை அறிந்தேன்.
ஒரு நாள் இரவு அவளிடம் பேசிக் கொண்டிருக்கையில் அது பற்றி கேட்ட போது போங்க சார் எல்லோரும் பசிக்காக எங்கிட்ட வர்றா அவாகிட்டே அதிகமா கேட்கிறது தப்பில்லையோ பகவான் ஏதோ எங்க பசியை இவா மூலமா தீர்த்து வைக்கிறார்.
அது போதும் எங்களுக்கு என்று வெள்ளந்தியாக சொல்ல எனக்கு அவர்கள் மீது பரிதாபமாக இருந்தது. அது சரி மாமி இன்னைக்கு உங்க பசி தீர்ந்துடுது நாளைக்கு உங்க பொண்ணுக்கு ஒரு கல்யாணம் காட்சின்னு வந்தா எங்கே போவேள். என்றேன். அப்போதுதான் அவளுக்கு உறைத்தது. கொஞ்ச நாளில் அவர்கள் பிரச்சினையை தீர்த்து வைக்க நானே என் பிசினஸ் மூளையை உபயோகித்தேன்.
சாப்பாட்டுக்கு இவ்வளவு , டிபனுக்கு இவ்வளவு , மாத சாப்பாட்டுக்கு இவ்வளவு என்று விலை நிர்ணயம் செய்து மற்றவர்களிடமும் மாமியின் நிலை எடுத்து சொல்லி அதே விலையை கொடுக்கச் செய்தேன். எல்லோரும் மனமுவந்து கொடுத்தார்கள் யாரும் பின்வாங்கவில்லை கிடைத்த பணத்தில் டேபிள்கள், சேர் , கிரைண்டர் எல்லாம் வாங்கிப் போட்டு மாமியின் வேலைப் பளுவை குறைத்தேன். இரண்டு ஆதரவற்ற பிராமண பெண்களை மாமிக்கு உதவிக்காக வேலைக்கு அமர்த்திக் கொண்டேன்.
அரிசி பருப்பு முதலானவற்றை மொத்தமாக குறைந்த விலையில் வாங்கி லாபத்தை கூட்டினேன். எல்லாம் அந்த சிட்டு காமுவுக்காகத்தான். கீழே இடம் போதாமல் மாடியில் என் போர்ஷனிலும் கொஞ்சம் இடம் கொடுத்து மாமியின் பிசினஸ் வளர பெரிதும் உதவினேன். என் வங்கியிலேயே மாமிக்கு ஒரு கணக்கு ஆரம்பித்து பணத்தை சேமிக்க சொன்னேன். இரண்டு வருடங்களில் மாமி கணிசமான தொகையை சேர்த்து விட்டாள்.
மாமி மெஸ் புகழ் பல இடங்களுக்கும் பரவி கல்யாணம் , போன்ற சுப காரியங்களுக்கும் மாமியின் சமையல் தான் என்றாகி விட்டது. மாமியின் கீழ் இப்போது 25 பேர் வேலை செய்யுமளவுக்கு உயர்ந்து விட்டாள். ஆனாலும் அந்த ருசி இன்னும் மாறாத படிக்கு பார்த்துக் கொண்டாள்.
இப்பொதெல்லாம் மாமி அதிக வேலை செய்வதில்லை எல்லோரையும் மேய்த்துக் கொண்டு இருப்பதோடு சரி. எல்லாவற்றிற்கும் ஆட்கள் நியமிக்கப் பட்டு எல்லா வேலைகளும் ஜரூராக நடந
